Mijn levens-missie

 

Mijn moeder is geel, mijn vader is wit en ik ben iets tussenin. Witloof met kaassaus en puree of wantan-soep met gevulde deegballetjes, sojasaus en sesamolie? Vraag me niet om te kiezen. Ik ben een banaan, geel vanbuiten en wit vanbinnen.

 

Met amandelvormige ogen, scherpe jukbeenderen, een lichtdonker kleurtje op mijn huid en een snel metabolisme wandel ik door het leven. Mijn leven in Antwerpen dat als thuis aanvoelt, wordt verrijkt door mijn reizigersbestaan in Azië. “Waar kom je vandaan?” Vandaag uit België, morgen uit Hong Kong.
 

Mijn moeder en ik, we zijn twee verschillende individuen met een andere kijk op de wereld. Ik opgegroeid in het Westen, zij in het Oosten. Wat ik niet begrijp van haar, begrijpt zij niet van mij. Tot de dag dat ik besloot om tienduizenden kilometers van huis te reizen, was Azië was me vreemd en voelde ik me vervreemd van mijn moeder.
 

Azië, een deel van de aardbol dat ik kende als haar geboorteplek, zo ver weg en tegelijkertijd zo dicht bij.

 

Op tien kilometer hoogte vierde ik mijn 25ste verjaardag. Een kwarteeuw nadat mijn moeder me op Belgische bodem ter wereld bracht, zat ik op een vliegtuig richting Azië. Een deel van de aardbol dat ik kende als haar geboorteplek, zo ver weg en tegelijkertijd zo dicht bij. Ik wist niet wat ik moest verwachten en verwachtte zeker niet dat dit het begin zou zijn van een weg naar meer begrip.
 

Sinds die dag is de cultuur die ik doorgaans als vanzelfsprekend beschouwde, minder evident. De cultuur die me vreemd was, wordt bovendien minder ongewoon met de dag. Mijn manier van denken, van leven en van zijn wordt ongevraagd bepaald door dat wat ik ken.
 

Reizen in Azië werkt grenzen weg en verzoent me met mijn moeder.

 

Reizen in Azië opent mijn blik. Het brengt me een nieuwe cultuur bij en verzoent me met mijn moeder. Hoewel het verschil blijft – zij houdt van een discrete en respectvolle afstand, ik van een knuffel – omarm ik het. Net die wederzijdse aanvaarding bracht ons op een dag tot een onverwachte knuffel.
 

Met mijn verhalen daag ik de wereld uit om open te staan. Leer elkaar kennen – over grenzen, angst en ratio heen. Ik bedank mijn moeder voor de extra dimensie die ze mij ongewild heeft meegegeven. Reis in je geest en je ziel. Dat is mijn uitdaging voor jullie.