“Mijn opa had een notenwinkeltje in Aleppo. In die tijd roosterde hij de noten nog met de hand, op een vuurtje. Saber Saber heette hij. Hij is lang geleden gestorven. Ondertussen hebben we een vijftiental “Saber Nuts” in Aleppo, zes winkels in België, één in Nederland en één in Duitsland. Wij roosteren de noten nog steeds zelf, maar wel machinaal.” Achmed is 3,5 jaar geleden uit Syrië vertrokken. Zijn broer vertrok twee maanden eerder en kon van Griekenland rechtstreeks naar België komen. “Ik had minder geluk en moest zes maanden wachten in Griekenland. Mocht de oorlog vandaag gedaan zijn, ik zou morgen terug naar Syrië gaan,” zegt hij oprecht. “In Aleppo is alles 24 uur op 24 uur open, zelfs nu met de oorlog. De mensen zijn er blij, er is dag en nacht veel leven op straat en er heerst een mooie energie. Net zoals in de hoofdstad Damascus. Hier in België gaan de mensen om vijf uur naar huis,” lacht hij. “Onze eerste winkel in België is op 10 oktober 2016 open gegaan,” zegt hij bedeesd. “Maar vandaag is het 10 oktober,” zeg ik verbaasd. “Ja, ik besef net dat we vandaag exact drie jaar open zijn.” Wat een toeval dat ik net vandaag bij Achmed binnen stap. Dit maakt me blij. “Wil je een zakje nootjes meenemen?” vraagt hij voor ik vertrek. “Ja, graag!” Ik bedank hem met een vol hart. “Salut!” zegt hij nog.

 

 

* Reeks voor 2060 Mijn Buurt (5/9)